Bir zamanlar, çocuklar yere oturur, toprağa dokunur, karıncalarla konuşur, hayallerini ağaca anlatırdı. Sonra ekranlar geldi. Hayallerini alıp götüren, sesiyle büyüleyen, içinde sonsuz “dikkat tuzakları” barındıran o ekranlar… Bugün çocuklarımız ekranın içinde bir dünya kuruyor. Adına “oyun” diyoruz, “sosyal medya” diyoruz,
— A. Galip’in mısralarından ilhamla — “Bir nevi ilm-i simyadır ki âlimi yoktur, Tecrübe edildikçe biriktirilen cahilliktir aşk…” – A. Galip İlişki bazen en bileni bile şaşırtır. Dillerin dönmediği, gözlerin bile konuşmayı unuttuğu anlar olur. Ve iki kalp aynı çatı


